روابط عمومی از دیدگاه رکس هارلو عبارت است از دانشی که به وسیله آن سازمان ها آگاهانه می کوشند به مسئولیت اجتماعی خویش عمل نمایند تا بتوانند تفاهم و پشتیبانی کسانی را که برای موسسه اهمیت دارد بدست آورند.
طاهر خیری/ کارشناس ارشد ارتباطات
انجمن جهانی روابط عمومی نیز روابط عمومی را بخشی از وظایف مدیریت می داند که عملی ممتد و طرح ریزی شده است که از طریق آن افراد و سازمان ها می کوشند تا تفاهم و پشتیبانی کسانی را که با آنها سر و کار دارند بدست آورند.
روابط عمومی هم هنر است هم علم. در واقع حیاتی ترین بخش سازمان روابط عمومی است و چشم و گوش سازمان محسوب می شود. روابط عمومی منعکس کننده عملکرد سازمان به مردم و رسانه ها است. اگر سازمان اعتبار و وجهه مناسب در میان افکار عمومی داشته باشد، از اعتباری است که روابط عمومی آن را بدست آورده است.
اگر روابط عمومی بتواند این سه وظیفه مهم را به نحو احسن انجام دهد در کار خود موفق خواهد بود: یعنی تولید اطلاعات و انعکاس مطلوب آن، ارائه تصویر مناسب از سازمان و معرفی خدمات و کالاهای سازمان.
روابط عمومی اتاق فکر سازمان است. این روابط عمومی است که منشور اخلاقی سازمان را تدوین می کند و فرهنگ سازمانی را در داخل سازمان نهادینه می سازد. فردی که مسئولیت روابط عمومی دارد باید چند خصوصیت مثبت را یکجا داشته باشد. او باید هنر برقراری ارتباط را بلد باشد. خوش پوش و خوش برخورد باشد و وجدان کاری بیش از دیگران داشته باشد به عبارتی مسئولیت پذیر باشد.وی باید به عنوان سخنگوی سازمان، اهداف و کارهای انجام شده یا در حال انجام سازمان را به اطلاع همه برساند.جان کلام اینکه فرصت سازسازمان متبوعش باشد نه فرصت سوز.
به نظر می رسد بسیاری از افرادی که در روابط عمومی ها مشغول به کارند متخصص این حوزه و آموزش دیده این امر مهم نیستند و یا تحصیلات مرتبط با این رشته را ندارند.این افراد نا آشنا از کارکرد های مثبت روابط عمومی بی اطلاعند و به دلیل همین بی اطلاعی نمی توانند وظایف خود را به نحو احسن انجام دهند.
ضروری است افراد مناسب که شرایط کار در روابط عمومی را دارند گزینش شوند و این وظیفه مهم کار هر کسی نیست.کسی که ثبات شخصیتی دارد و هنر برقراری ارتباط را می داند، قطعا بهتر می تواند در روابط عمومی مثمر ثمر باشد.برخی ها فکر می کنند که کار روابط عمومی صرفا ارسال فکس به نشریات و یا پاسخگویی به تلفن این و آن است در حالیکه کار روابط عمومی بسیار فراتر از اینهاست.
انجام وظیفه در واحد روابط عمومی بسیار حساس و تاثیرگذار است. اگر ایراد و یا نقطه ضعفی در روابط عمومی حادث شود به جرات می توان گفت که آبروی سازمان به خطر می افتد چرا که روابط عمومی آیینه تمام نمای سازمان است. پس هر نوع خدشه و خلل در کار روابط عمومی به کل سازمان تسری می یابد و آنرا آسیب پذیر می سازد. بنابراین اگر روابط عمومی جایگاه مطلوب خود را پیدا کند سازمان نیز به تبع آن وضعیت مطلوب تری خواهد داشت.
روابط عمومی می تواند به سازمان مقبولیت و مشروعیت ببخشد. روابط عمومی باید فکر کند که سازمان متبوع او چطور است چطور دیده می شود و چطور باید دیده شود. یک روابط عمومی خوب آن است که در بیرون سازمان مدعی سازمان و در داخل سازمان مدعی مردم باشد. کارشناس روابط عمومی باید سرآمد اخلاق در بین سایر کارشناسان یک سازمان باشد لذا رعایت اخلاق در فعالیت های ارتباطی که با طرز تفکر و باورها و نگرش پیام رساننده نیز ارتباط دارد از جمله ویژگی های اصلی کارشناس روابط عمومی به حساب می آید. لذا احساس مسئولیت اخلاقی از طرف کارشناس روابط عمومی سلاست حرفه ای او را تامین می کند.
یکی از وظایف خطیر روابط عمومی در هر سازمان داشتن شناخت علمی از تشکیلات، عملکرد و اهداف سازمان و نیز آشنایی با نقاط ضعف و قوت آن است. این شناخت لازمه یک برنامه ریزی دقیق برای روابط عمومی است که باید به دیگر مخاطبان از جمله مدیران و کارکنان درون سازمان و مخاطبان خارج سازمان که به نحوی با سازمان در ارتباطند از طریق ارتباط سازنده و همه جانبه انتقال یابد.
در حال حاضر روابط عمومی سازمان های دولتی با چالش های چندی روبرو هستند. دکتر حمید نطقی پدر روابط عمومی ایران می گوید هر مدیریتی سزاوار روابط عمومی است که دارد. به نظر می رسد دلیل ناکارامدی بسیاری از روابط عمومی ها نیز به همین نکته بر می گردد. زمانی که مدیر مجموعه بر اساس شایستگی و تخصص انتخاب نشده باشد مدیر روابط عمومی نیز فرد شایسته ای نخواهد بود.
بسیاری از افرادی که به عنوان مسئول روابط عمومی اداره یا سازمان برگزیده می شوند تحصیل کرده این رشته نبوده و یا تجربه و مهارتی در این زمینه ندارند. برخی ها فکر می کنند وظیفه روابط عمومی صرفا نصب بنر، تهیه عملکرد، تولید خبر و یا ارسال پیام است در حالیکه این رشته و شغل علاوه بر اینکه یک علم است هنر هم محسوب می شود. روابط عمومی یعنی هنر ارتباط برقرار کردن و نفوذ در افکار عمومی. برگزاری دوره های آموزشی و یادگیری مباحث جدید مرتبط با روابط عمومی از جمله روابط عمومی الکترونیک یا فضای مجازی برای کارشناسان این حوزه راهگشا خواهد بود.
برای آسیب شناسی روابط عمومی و رفع مشکلات آن و استفاده از فرصت ها لزوم تعامل و همفکری متخصصان این رشته و استفاده از روش های اثربخش آن برای کارشناسان روابط عمومی ضروری به نظر می رسد.کارشناسان و مدیران روابط عمومی باید برای بهره گیری از تجارب یکدیگر و روزآمد کردن دانش خود در این زمینه هم اندیشی کنند تا به معنای واقعی کلمه هم هنر روابط عمومی را بلد باشند و هم علم آن را.
روابط عمومی هم هنر است هم علم. در واقع حیاتی ترین بخش سازمان روابط عمومی است و چشم و گوش سازمان محسوب می شود. روابط عمومی منعکس کننده عملکرد سازمان به مردم و رسانه ها است. اگر سازمان اعتبار و وجهه مناسب در میان افکار عمومی داشته باشد، از اعتباری است که روابط عمومی آن را بدست آورده است.
اگر روابط عمومی بتواند این سه وظیفه مهم را به نحو احسن انجام دهد در کار خود موفق خواهد بود: یعنی تولید اطلاعات و انعکاس مطلوب آن، ارائه تصویر مناسب از سازمان و معرفی خدمات و کالاهای سازمان.
روابط عمومی اتاق فکر سازمان است. این روابط عمومی است که منشور اخلاقی سازمان را تدوین می کند و فرهنگ سازمانی را در داخل سازمان نهادینه می سازد. فردی که مسئولیت روابط عمومی دارد باید چند خصوصیت مثبت را یکجا داشته باشد. او باید هنر برقراری ارتباط را بلد باشد. خوش پوش و خوش برخورد باشد و وجدان کاری بیش از دیگران داشته باشد به عبارتی مسئولیت پذیر باشد.وی باید به عنوان سخنگوی سازمان، اهداف و کارهای انجام شده یا در حال انجام سازمان را به اطلاع همه برساند.جان کلام اینکه فرصت سازسازمان متبوعش باشد نه فرصت سوز.
به نظر می رسد بسیاری از افرادی که در روابط عمومی ها مشغول به کارند متخصص این حوزه و آموزش دیده این امر مهم نیستند و یا تحصیلات مرتبط با این رشته را ندارند.این افراد نا آشنا از کارکرد های مثبت روابط عمومی بی اطلاعند و به دلیل همین بی اطلاعی نمی توانند وظایف خود را به نحو احسن انجام دهند.
ضروری است افراد مناسب که شرایط کار در روابط عمومی را دارند گزینش شوند و این وظیفه مهم کار هر کسی نیست.کسی که ثبات شخصیتی دارد و هنر برقراری ارتباط را می داند، قطعا بهتر می تواند در روابط عمومی مثمر ثمر باشد.برخی ها فکر می کنند که کار روابط عمومی صرفا ارسال فکس به نشریات و یا پاسخگویی به تلفن این و آن است در حالیکه کار روابط عمومی بسیار فراتر از اینهاست.
انجام وظیفه در واحد روابط عمومی بسیار حساس و تاثیرگذار است. اگر ایراد و یا نقطه ضعفی در روابط عمومی حادث شود به جرات می توان گفت که آبروی سازمان به خطر می افتد چرا که روابط عمومی آیینه تمام نمای سازمان است. پس هر نوع خدشه و خلل در کار روابط عمومی به کل سازمان تسری می یابد و آنرا آسیب پذیر می سازد. بنابراین اگر روابط عمومی جایگاه مطلوب خود را پیدا کند سازمان نیز به تبع آن وضعیت مطلوب تری خواهد داشت.
روابط عمومی می تواند به سازمان مقبولیت و مشروعیت ببخشد. روابط عمومی باید فکر کند که سازمان متبوع او چطور است چطور دیده می شود و چطور باید دیده شود. یک روابط عمومی خوب آن است که در بیرون سازمان مدعی سازمان و در داخل سازمان مدعی مردم باشد. کارشناس روابط عمومی باید سرآمد اخلاق در بین سایر کارشناسان یک سازمان باشد لذا رعایت اخلاق در فعالیت های ارتباطی که با طرز تفکر و باورها و نگرش پیام رساننده نیز ارتباط دارد از جمله ویژگی های اصلی کارشناس روابط عمومی به حساب می آید. لذا احساس مسئولیت اخلاقی از طرف کارشناس روابط عمومی سلاست حرفه ای او را تامین می کند.
یکی از وظایف خطیر روابط عمومی در هر سازمان داشتن شناخت علمی از تشکیلات، عملکرد و اهداف سازمان و نیز آشنایی با نقاط ضعف و قوت آن است. این شناخت لازمه یک برنامه ریزی دقیق برای روابط عمومی است که باید به دیگر مخاطبان از جمله مدیران و کارکنان درون سازمان و مخاطبان خارج سازمان که به نحوی با سازمان در ارتباطند از طریق ارتباط سازنده و همه جانبه انتقال یابد.
در حال حاضر روابط عمومی سازمان های دولتی با چالش های چندی روبرو هستند. دکتر حمید نطقی پدر روابط عمومی ایران می گوید هر مدیریتی سزاوار روابط عمومی است که دارد. به نظر می رسد دلیل ناکارامدی بسیاری از روابط عمومی ها نیز به همین نکته بر می گردد. زمانی که مدیر مجموعه بر اساس شایستگی و تخصص انتخاب نشده باشد مدیر روابط عمومی نیز فرد شایسته ای نخواهد بود.
بسیاری از افرادی که به عنوان مسئول روابط عمومی اداره یا سازمان برگزیده می شوند تحصیل کرده این رشته نبوده و یا تجربه و مهارتی در این زمینه ندارند. برخی ها فکر می کنند وظیفه روابط عمومی صرفا نصب بنر، تهیه عملکرد، تولید خبر و یا ارسال پیام است در حالیکه این رشته و شغل علاوه بر اینکه یک علم است هنر هم محسوب می شود. روابط عمومی یعنی هنر ارتباط برقرار کردن و نفوذ در افکار عمومی. برگزاری دوره های آموزشی و یادگیری مباحث جدید مرتبط با روابط عمومی از جمله روابط عمومی الکترونیک یا فضای مجازی برای کارشناسان این حوزه راهگشا خواهد بود.
برای آسیب شناسی روابط عمومی و رفع مشکلات آن و استفاده از فرصت ها لزوم تعامل و همفکری متخصصان این رشته و استفاده از روش های اثربخش آن برای کارشناسان روابط عمومی ضروری به نظر می رسد.کارشناسان و مدیران روابط عمومی باید برای بهره گیری از تجارب یکدیگر و روزآمد کردن دانش خود در این زمینه هم اندیشی کنند تا به معنای واقعی کلمه هم هنر روابط عمومی را بلد باشند و هم علم آن را.